Iedereen wil oud worden, niemand wil het zijn.
Fred Delfgaauw heeft tijdens de coronacrisis een half jaar meegelopen met de medewerkers in een zorginstelling. In die periode heeft hij verhalen kunnen verzamelen van de mensen die op die plek de -waarschijnlijk- laatste fase van hun leven in gaan. Verrassende en ontroerende verhalen zijn het. Verhalen van leven en streven, van zwaarte en lichtheid. Verhalen over alles wat onbegrijpelijk blijft en de flits van inzicht die daar toch soms doorheen schiet.
Met die verhalen als basis maakte Fred Delfgaauw de voorstelling ‘Broos’. Een theatrale ode aan deze oude mensen en hun levenskracht. Een eerbetoon ook aan degenen die hen, onvermoeibaar en vaak ondergewaardeerd, de zorg bieden die ze nodig hebben.
