“Hé, ho, Pinokkio, met je houten been.
Hé, ho, Pinokkio, waar ga je nu weer heen?”
“Ik?”, zei Pinokkio:” Ik ga naar school.”
Op dat moment begon de neus van Pinokkio te groeien, wel 20 cm lang!
Tja, dat gebeurde altijd als Pinokkio iets vertelde dat niet helemaal waar was.
Maar Pinokkio was dan ook geen gewone jongen; nee, hij was van…. hout!
En in deze versie, blijft Pinokkio van hout.
Geen toverfee, geen jongetje zoals alle andere kinderen.
“Je bent wie je bent.”, zegt Geppetto; “Als je maar onthoudt, dat ik van je houd, ook al ben je van …hout!”
Wat wel is gebleven zijn de avonturen van Pinokkio, het marionettentheater, de pestkoppen Wolf en Kat, het avontuur op zee, de walvis, maar vooral de zoektocht van Pinokkio en Geppetto naar elkaar.
En natuurlijk maakt Eric Borrias er weer een echte meespeelvoorstelling van.
