Het publiek komt de zaal binnen en wordt geconfronteerd met plastic afval. Op de plek waar het concert plaats vindt is een vuilnisbelt te zien, een apocalyptische wereld. Het blijkt een fantasiewereld, bezaaid met plastic, een surrealistisch landschap dat overeenkomst vertoont met onze eigen wereld.
In dit landschap bespelen 3 percussionisten een scala aan instrumenten gemaakt uit plastic afval. De muziek werkt soms vervreemdend maar is ritmisch en afwisselend en er gaat door de dynamische ritmes een hypnotiserende kracht vanuit. De dreiging in deze overvolle, vervuilde wereld wordt in de muziek voelbaar gemaakt.
Door gebruik van videoprojecties ontstaat er een 3D-beeld dat samen met de eigen composities zorgt voor een totaalbeleving tijdens deze reis die het plastic tijdperk – ‘het Plasticeen’ – vanuit verschillende perspectieven toont.
Rogier de Nijs raakt steeds weer geïnspireerd door deze tijd van verspilling en vervuiling. Hij maakt van plastic afval volwaardige muziekinstrumenten. Daarmee componeert hij zijn muziekstukken. De voorstelling zelf wordt voorafgegaan door een inleiding van een wetenschapper van de Radbout Universiteit. Deze beschrijft de vervuilingsproblematiek rondom plastic afval en de tegenmaatregelen die worden ontwikkeld.
