Geboren in het Twentse Nijverdal heeft Wilco Harbers (1964) gedurende tweeëntwintig jaar een carrière opgebouwd binnen de jeugdhulpverlening.
De liefde en het werk brachten hem naar Breda, Middelburg en uiteindelijk, inmiddels getrouwd met zijn grote liefde, in 2007 naar het Caribische Bonaire.
In december 2021 overleed Arno, zijn geliefde. Vanuit een verbondenheid met de pijn, het verdriet, de angst en het gemis vond Wilco de inspiratie om te schrijven. Wat volgde was de liefde die haar pad weer vond in een stroom van woorden. Een rivier van zinnen, uitmondend in een zee van poëzie. Dit heeft geresulteerd in zijn eerste dichtbundel Dansen naar de Ochtend (©2023 Uitgeverij Palmslag ǀ Wilco Harbers).
Inmiddels wordt Dansen naar de Ochtend ook breder opgemerkt. Rik Felderhof, televisiepersoonlijkheid en schrijver, omschrijft de bundel als “Een ware ode aan de liefde.” Over de schrijver zegt Felderhof ondermeer: “Ik ben diep onder de indruk van je prachtige stijl waarin je met een soepele en gepassioneerde pen verdriet en gemis weet te vertalen naar een monument van innige liefde. Hulde daarvoor.” Op basis van de bundel heeft Wilco, onder regie van theater- en tv-maker Sander van Egmond, een poëzie-voorstelling gemaakt. Een intieme voorstelling over universele thema's zoals rouw, verdriet en gemis, maar ook over liefde, hoop en (hernieuwd) geluk.
